๔๐๙. วาจํ ปมุญฺเจ กุสลํ นาติเวลํ.
ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินกาล.
ขุ. ชา. ทุก. ๒๗/๘๐. ขุ. สุ. ๒๕/๕๒๓. ขุ. มหา. ๒๙/๖๒๒.
๔๑๐. น หิ มุญฺเจยฺย ปาปิกํ.
ไม่ควรเปล่งวาจาชั่วเลย.
ขุ. ชา. ๒๗/๒๘.
๒๓. วิริยวรรค คือ หมวดเพียร
๔๑๑. กาลาคตญฺจ น หาเปติ อตฺถํ.
คนขยัน ย่อมไม่พร่าประโยชน์ซึ่งถึงตามกาล.
ขุ. ชา. ฉกฺก. ๒๗/๑๙๕.
๔๑๒. วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ.
คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร.
ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๑.
๔๑๓. ปฏิรูปการี ธุรวา อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนํ.
คนมีธุระหมั่นทำการงานให้เหมาะเจาะ ย่อมหาทรัพย์ได้.
สํ. ส. ๑๕/๓๑๖. ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๑.
๔๑๔. อกิลาสุ วินฺเท หทยสฺส สนฺตึ.
คนไม่เกียจคร้าน พึงได้ความสงบใจ.
ขุ. ชา. เอก. ๒๗/๑.
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
คลังบทความของบล็อก
-
▼
2013
(88)
-
▼
กันยายน
(85)
-
▼
ก.ย. 08
(10)
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 63
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 64
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 65
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 66
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 67
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 68
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 69
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 70
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 71
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 72
-
▼
ก.ย. 08
(10)
-
▼
กันยายน
(85)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น