๑๕๓. ทเทยฺย ปุริโส ทานํ.
คนควรให้ของที่ควรให้.
ขุ. ชา. สตฺตก. ๒๗/๒๑๗.
๑๐. ทุกขวรรค คือ หมวดทุกข์
๑๕๔. นตฺถิ ขนฺธสมา ทุกฺขา.
ทุกข์เสมอด้วยขันธ์ ไม่มี.
ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๑๕๕. สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา.
สังขาร เป็นทุกข์อย่างยิ่ง.
ขุ. ธ. ๒๕/๔๒.
๑๕๖. ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา.
เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้.
ขุ. ธ. ๒๕/๕๕.
๑๕๗. ทฬิทฺทิยํ ทุกขํ โลเก.
ความจนเป็นทุกข์ในโลก.
องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.
๑๕๘. อิณาทานํ ทุกขํ โลเก.
การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก.
นัย-องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๓๙๔.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น