๑๑๕. ขนฺติพลา สมณพฺราหฺมณา.
สมณพราหมณ์ มีความอดทนเป็นกำลัง.
องฺ. อฏฐก. ๒๓/๒๒๗.
๑๑๖. มนาโป โหติ ขนฺติโก.
ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจ (ของคนอื่น).
ส. ม.
๗. จิตตวรรค คือ หมวดจิต
๑๑๗. จิตฺเต สงฺกิลิฏเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา.
เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันต้องหวัง.
ม. มู. ๑๒/๖๔.
๑๑๘. จิตฺเต อสงฺกิลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา.
เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้.
ม. มู. ๑๒/๖๔.
๑๑๙. จิตฺเตน นียติ โลโก.
โลกอันจิตย่อมนำไป.
สํ. ส. ๑๕/๕๔.
๑๒๐. จิตฺตสฺส ทมโถ สาธุ.
การฝึกจิตเป็นความดี.
ขุ. ธ. ๒๕/๑๙.
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
คลังบทความของบล็อก
-
▼
2013
(88)
-
▼
กันยายน
(85)
-
▼
ก.ย. 15
(10)
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 13
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 14
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 15
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 16
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 17
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 18
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 19
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 20
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 21
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 22
-
▼
ก.ย. 15
(10)
-
▼
กันยายน
(85)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น