๒๘๒. ตปสา ปชหนฺติ ปาปกมฺมํ.
สาธุชนย่อมละบาปกรรมด้วยตปะ.
ขุ. ชา. อฏฺฐก. ๒๗/๒๔๕.
๒๘๓. ปาปานิ กมฺมานิ กโรนฺติ โมหา.
คนมักทำบาปกรรมเพราะความหลง.
ม. ม. ๑๓/๔๑๓. ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗/๓๘๐.
๒๘๔. นฺตถิ ปาปํ อกุพฺพโต.
บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ.
ขุ. ธ. ๒๕/๓๑.
๒๘๕. ธมฺมํ เม ภณมานสฺส น ปาปมุปลิมฺปติ.
เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน.
ขุ. ชา. สตฺตก ๒๗/๒๒๔.
๒๘๖. นตฺถิ อการิยํ ปาปํ มุสาวาทิสฺส ชนฺตุโน.
คนมักพูดมุสา จะไม่พึงทำความชั่ว ย่อมไม่มี.
นัย. ขุ. ธ. ๒๕/๓๘. นัย. ขุ. อิติ. ๒๕/๒๔๓.
๒๘๗. ปาปานิ ปริวชฺชเย.
พึงละเว้นบาปทั้งหลาย.
ขุ. ธ. ๒๕/๓๑.
๒๘๘. น ฆาสเหตุปิ กเรยฺย ปาปํ.
ไม่ควรทำบาปเพราะเห็นแก่กิน.
นัย- ขุ. ชา. นวก. ๒๗/๒๖๒.
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
คลังบทความของบล็อก
-
▼
2013
(88)
-
▼
กันยายน
(85)
-
▼
ก.ย. 11
(10)
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 43
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 44
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 45
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 46
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 47
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 48
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 49
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 50
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 51
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 52
-
▼
ก.ย. 11
(10)
-
▼
กันยายน
(85)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น