๒๐. ทุคฺคา อุทฺธรถตฺตานํ ปงฺเก สนฺโนว กุญฺชโร.
จงถอนตนขึ้นจากหล่ม เหมือนช้างตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น.
ขุ. ธ. ๒๕/๕๘.
๒๑. อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ.
จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน.
ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗/๓๗๒.
๒๒. อตฺตานญฺจ น ฆาเตสิ.
อย่าฆ่าตนเสียเลย.
ขุ. ชา. มหา. ๒๘/๒๗๙.
๒๓. อตฺตานํ น ทเท โปโส.
บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน.
สํ. ส. ๑๕/๖๐.
๒๔. อตฺตานํ น ปริจฺจเช.
บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
สํ. ส. ๑๕/๖๐.
๒๕. อตฺตานํ นาติวตฺเตยฺย.
บุคคลไม่ควรลืมตน.
ขุ. ชา. ตึส. ๒๗/๕๐๓.
๒๖. อตฺตทตฺถํ ปรตฺเถน พหุนาปิ น หาปเย.
ไม่ควรพร่าประโยชน์ตน เพราะประโยชน์ผู้อื่นแม้มาก.
ขุ. ธ. ๒๕/๓๗.
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
คลังบทความของบล็อก
-
▼
2013
(88)
-
▼
กันยายน
(85)
-
▼
ก.ย. 16
(12)
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 1
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 2
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 3
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 4
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 5
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 6
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 7
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 8
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 9
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 10
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 11
- พุทธศาสนสุภาษิต เล่ม ๑ - หน้าที่ 12
-
▼
ก.ย. 16
(12)
-
▼
กันยายน
(85)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น